Huzurevleri toplumumuzda son çare gibi görülür, verdiğiniz psikolojik savaş hem kendi vicdanınızla hem de toplumun değer yargıları ile olur. Uzun süredir yatalak hasta olan annemizin bakımı için  biz bu psikolojik çöküntüyü göze alarak başvurduk huzurevlerine. İlk deneyimlerimiz ne yazık ki çok başarılı değildi. Asık yüzlü bakıcılar, işini iyi yapmayan temizlik personalleri, sineğin yağını hesaplayan yöneticiler bizi daha da üzdü ta ki Fatma hanım ve Duru Huzurevi ile tanışana kadar. Yılların deneyimine sahip bir sosyal hizmet uzmanı olan Fatma hanım ve uzman hemşireler, güler yüzlü bakıcılar ve harika yemekler yapan aşçısıyla annemize bizden daha iyi bakabildiklerini kısa sürede gösterdiler. Duru Huzurevi annemizi gönül rahatlığıyla emanet ettiğimiz, annemizin evine ziyarete gider gibi gidip geldiğimiz evimiz oldu.  Annem güler yüzlü şakacı bakıcılarını kızları gibi sevdi, güzel yemekler yapan aşçısının ellerini öptü, onlarla şakalaştı, ömrünün sonuna dek mutlu bir dönem yaşadı.  Minnetle andığımız evimiz Duru Huzurevi'ne biz halâ ziyarete gidiyoruz, çünkü özlüyoruz onları.